امروز خیلی تمیزکاری کردم. از صبح تا شب لباسشویی و خشک کن به راه بودن. تقریبا همه پتو ها رو هم شستم. جایگاه اتاقم رو که تبدیل به جایگاه افسرده‌گی شده بود جمع کردم. وسایل کشوها رو مرتب کردم و چیزهای به دردنخور و دور ریختیم. با همه داروهایی که این ساله سال مصرف کرده بودم یا مجبور شده بودم بگیرم خدافظی کردم. دوست داشتم همه بسته بندی ها رو آتیش بزنم ولی کار عاقلانه ای نبود:) واقعا اتاقم از روح این چیزهای اضافی و خاطرات خوش خالی شد!
ساعت ۶ رفتیم بیرون و کارای ریزمیز انجام دادیم. راننده هم خودم بودم با افتخار که توی کوچه پس کوچه های این شهرفرنگ رانندگی می‌کردم. چرا این شهر هیچی چراغ مراغ نداره؟ خودمم به عینک نیاز دارم! بعدشم رفتیم یه غذای سوپ مانند و دوتا پیتزا گرفتیم. شراب Pinot Noir هم گرفتیم که امتحان کنیم. نمیدونم اصلا ایده ی خوبی هست یا نه. باید از دکتر بپرسم حتما. شب که برگشتیم یکم ویدیوی استاد هندی دیدم و بعد خوابیدم.
کف خونه همچنان جارو و تی کشی میخواد. یه سری لباس هایی که خیلی قدیمیه رو هم باید بدم بره که جای خونه باز بشه. غیر از اون امروز تو خونه ام و میخوام کدنویسی تمرین کنم. برای کار اپلای کنم. ادامه ویدیوهای استاد هندی رو ببینم.
دارم به این فکرمیکنم که معصومیتم رو یه جایی بین زمستون ۲۰۲۴ و پاییز ۲۰۲۴ از دست دادم. یه جایی وسط اون همه اضطراب و حقارت و بی خوابی وحشتناک در حال دست و پا زدن برای زندگی. شاید این اسمش بزرگ شدن باشه. هرچی که هست میدونم مثل قبل همیشه لبخند نمیزنم یا کلا الکی نمیخندم. واقعیت من اون آدم خنده روعه یا این آدم تقریبا عبوس؟
سلام
یه سبک زندگی هست به نام سبک زندگی مینیمالیسم، واقعا جای این سبک زندگی در زندگی ما ایرانی ها بخصوص مادرانمون خالیه. کلی وسیله دوربرمون می ریزیم و همش دغدغه تمیزی و نگهداری شون رو داریم.
وسایلی که قرار بود برامون اسایش و راحتی به همراه بیارن میشن یکی از اسباب دغدغه مون
........
تعریف سبک مینیمالیسم
مینیمالیسم چیست؟
مینیمالیسم به معنای زندگی با کمترین‌هاست. این فلسفه به افراد کمک می‌کند تا از اشیاء اضافی و استرس‌های ناشی از آن‌ها رها شوند و به جای آن بر روی چیزهایی که واقعاً مهم هستند، تمرکز کنند. این سبک زندگی می‌تواند شامل کاهش وسایل خانه، ساده‌سازی فعالیت‌های روزمره و حتی تغییر نگرش نسبت به روابط اجتماعی باشد
خیلی جالب بود شادی جان! واقعا باید سعی کنم تمرینش کنم! برات مینویسم که چطوری پیش میره :))
سلام چقدر اضطراب و ترس بده..بزرگ میشه ادم ولی چقدر سخت میگذره
آره خیلی گناه داریم هممون...و چقدر سخته اینکه آدم از این تراماها عبورکنه و زندگی کنه